سطح خطر گود بردارها با توجه به عمق گود

، نوع خاک،

وجود آب،

وجود منبع ارتعاش در مجاورت گود

و حساسیت ساختمان­های مجاور آن به صورت گود برداری با خطر معمولی

، زیاد و بسیار زیاد تعیین می­گردد.

ارزیابی سطح خطر گود برداری بر اساس ضوابط و مقررات مبحث “پی و پی سازی (مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان)” انجام می ­شود.

قبل از شروع خاکبرداری باید اقدامات زیر توسط سازنده انجام شود:

 

الف: زمین مورد نظر توسط شخص و یا اشخاص ذیصلاح از لحاظ استحکام و جنس خاک و همچنین پایداری ابنیه مجاور به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

به علاوه نقشه گود برداری و پایدار سازی جداره­های گود و برنامه گود برداری باید توسط این اشخاص تهیه و به تایید مرجع رسمی ساختمان برسد.
ب: روش، برنامه اجرایی گود برداری

 همچنین زمان شروع آن به همراه مجوز صادره توسط مرجع رسمی ساختمان در اختیار مهندس ناظر قرار گیرد.
پ: موقعیت تاسیسات زیرزمینی از قبیل چاه­ها،

کانال­های فاضلاب،

چشمه­ها و قنوات قدیمی،

لوله کشی آب و گاز،

کابل­های برق و تلفن که ممکن است در حین عملیات گود برداری و خاک برداری موجب بروز خطر و حادثه گردند و یا خود دچار خسارت شوند،

مورد بررسی و شناسایی قرار گرفته و با همکاری سازمان­های ذیربط، نسبت به تغییر مسیر دائم یا موقت و یا قطع جریان و همچنین ایمن سازی آنها اقدام گردد.
ت: در صورتی که تغییر مسیر یا قطع جریان برخی از تاسیسات مندرج در مفاد بند ۱۲-۹-۱-۴ “پ” امکان پذیر نباشد،

باید با همکاری سازمان­های مربوط و به طرق مقتضی نسبت به حفاظت آنها اقدام شود.
ث: چنانچه محل گود برداری در نزدیکی و یا مجاورت یکی از ایستگاه­های خدمات عمومی از قبیل آتش نشانی و اورژانس بوده و یا در مسیر خودروهای آنها باشد، باید قبلا مراتب به اطلاع مسئولین ذیربط رسانده شود تا احیانا در سرویس رسانی عمومی وقفه­ای ایجاد نگردد.
ج: کلیه اشیا زائد از قبیل تختته سنگف ضایعات ساختمانی و یا بقایای درختان که ممکن است مانع از انجام کار شده و یا موجب بروز حوادث شوند، باید از زمین مورد نظر خارج گردند.
چ: در استفاده از روش­های پایدار سازی دیواره­های گود برداری از قبیل میخ کوبی و میل مهار ورود به محدوده مالکیت املاک مجاور و همچنین معابر عمومی ممنوع می­باشد مگر با موافقت ذینفع و مرجع رسمی ساختمان.

 

خاکبرداری/گودبرداری/پیمانکار ساختمان/پیمانکار گودبرداری/پیمانکار تخریب/مهندس عظیمی